Ne çabuk geçti, hiç anlamadım, anlamıyorum...
Eski günlerimizi düşünüyorum da, ne kadar çok vaktimiz varmış.
İnsan içinde bulunduğu durumu pek anlayamıyor sanırım.
3 çocuklu bir kadına göre de benim ne kadar çok vaktim vardır kim bilir :)
Mina, harika bir bebek.Artık bebeklikten çocukluğa doğru gidiyor.
Bana hiç sorun çıkartmadı.Hep birlikte vakit geçirdik.Her ortama ayak uydurabilen bir çocuk olduğu için sokaklarda, müzelerde, meyhanede, konserde hep yanımdaydı.
Yalnızca bir kez Mina'yı bırakıp dışarıya çıktık, 3 saat geçmeden de eve koşarak geri döndük.
Onu bırakıp, ondan ayrı vakit geçirmek içime pek sinmiyor.
Zaten öylesine çabuk büyüyorlar ki, şu anda bile bebekliğini özlüyorum.
5 aylıkken ilk tatilimize çıktık.
8,5 aylıkken ilk kez denize girdi Mina.O kadar çok sevdi ki suyu.Bodrum'da Eylül ayında çok sıcak sayılmayan suya bayıldı.
Zaten ilk tekmesini de karnımda atmıştı.O zaman yine Bodrum'daydık ve akşamüstü denize girmiştim.
Müthiş bir histi.
İlk dişi geldi.26 Eylül...
Mutluluktan ölebilirdim.
Elimi aldı ve ağzına götürdü, sivri bir şey geldi.
Aman Allah'ım diş, dişti bu.
Sanırım ikinci çocuğu doğursam ancak bu kadar sevinirdim.
Birbirimize sarıldık, yaklaşık 1 dakika öylece kaldık.
O da kutluyordu bunu gülümseyerek, "anne, başardım" dercesine.
Evet başarmıştı benim canım kızım, ateş ve huysuzluk olmadan, öylece çıkarıvermişti dişini.
Yine annesine kolaylık yapmıştı.
Şimdi yerde yuvarlanmaya başladı, yine 9. ayında baba dedi.
Anne kelimesini doğduğundan beri söylüyor zaten.Anneee diye ağlıyor.O yüzden çok da sorun değil "baba" demesi :))
Babası ile arasında müthiş bir bağ var.
Onları öyle görmek beni çok mutlu ediyor.
Mina'nın insanlarla iletişimi çok güzel.
Kuzenlerine bayılıyor.Özellikle Alper abisi ve Elif ablası ile çok güzel vakit geçiriryor.
Mina'ya sokak ve kalabalık olsun yeter.Ve onunla ilgilenen insanlar.
Geçen gün arkadaşı Ege'nin doğum gününe gittik.
Herkes, Mina'nın ne kadar uysal bir çocuk olduğundan bahsediyordu.
Mina'nın fotoğraflarını çekiyordum ve bir an o kadar çok gürültü yaptığımı farkettim ki :)
Böyle dinamik bir annesi olduğu için, bebek uysal olmayı seçmişti sanırım :)
İlk kez 11 Kasım'da dört ayak emeklemeye başladı.O hafta içinde de tutunarak kalkmaya çalışıyor.
Mina...
Canım kızım.
Hayatıma hep harika şeyler getirdin.
Ebevyn olarak bizi seçtiğin için çok şanslıyım.
Teşekkürler bizimle birlikte olduğun için.
Seni çok seviyorum.
Yolun ışıklarla dolsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder