11 Mart 2015 Çarşamba

Çağdaş Anlatma Sanatı - Spontane Yazılar

Masal anlatıcısı Judith Liberman yere kartları seriyor.
Diyor ki seçin ve anlatın iki kart.
Sonra anlattıklarımızı yazıyoruz.
Hiç durmadan, kalemi hiç kaldırmadan yazın diyor.

Seçtiğim birinci kartta;
Bir çehre var, o çehrenin üzerinde de 8 tane ayrı çehre var.
Seçtiğim ikinci kartta;
Bir insan figürü, karnı sarı ve karnını tutuyor.

Benden şöyle şeyler çıkıyor aynen alıntılıyorum. Hiç bir düzeltme yapmadan 7 dakikada çıkan şeyleri paylaşıyorum.
Her hafta yazdıklarımı paylaşacağım.
Judith ile 7 hafta birlikteyiz, 7 hafta sonra arada nasıl bir fark olacak bakalım;

Hepimiz kendi seçtiğimiz hayatı yaşamıyor muyuz?
Peki ya kimsin sen?

Zihnimdeki 8 koldan hangisisin?
Bugün nasıl uyandın mesela?
Bana onu anlat.
Günaydın dedin mi yanında uyandığın kadına ya da adama?
Bir buse kondurduk mu yanağına kocaman gülümsemen ile?

Biliyor musun, o kocaman gülümseme belki de yaşamak için tüm enerjiyi verecek ona.
Yalnızca inan, inanmadan bunu başaramazsın.

Kendine inan ve önce kendine gülümse.
Hangi şapkanı giymeyi düşünüyorsun bugün?
Kızgın, nefret eden, eleştiren, mutsuz, ağlayan, hayal kırıklığına uğramış, yorgun...
Diyorum ya, seçmek mümkün.
En mutlu halini seçmek mümkün.
Sahi sen yaşadın mı ölümü?
Nefesin kesildi mi?
Ben yaşadım.
Belki de o yüzden aldırmamaya çalışıyorum.
Çelme takmaya çalıştığın hayatta varolabilmek mümkün.

2 kere doğdum ben. Şimdi karnımda bir bebek... Ve korkuyorum onu dışarı çıkarmaya.
Neden biliyor musun?
Mutlu olmamayı seçen öyle çok insan var ki...
Dönüşmeli insan, dönüşmeli ve gelişmeli.
İşte o zaman bu küçücük kalbim bırakır sessizce içimdeki çocuğu dışarıya.

Belki de o zaman daha güzel bir dünya mümkün olur kendi masalımı yarattığımız bu dünyada...





 

1 yorum:

  1. Çok güzel bir etkinlik. Bence ilk hafta için kaleminiz çok güçlü. Devamını da merakla bekliyorum.
    Saygılarımla.

    YanıtlaSil