Bakış Açısı

Mina, ilk kez salıncağa bindi.21 Temmuz 2013...
Artık salıncak kuyruklarında bekleme vaktimiz mi gelmişti?

Geçmiş zamanlarda yeğenlerimi bu kuyrukta beklemişliğim vardır.
Ne hırslı anneler vardı.
Sırf salıncak sırası yüzünden anneler ile tartışmışlığım vardır.
Hatta bir keresinde çocuğunu salıncaktan indirmeyen ve bekleyen kişilere aldırmayan bir anne ile feci tartışmıştım.
Çok sıra var ise 10-15 dakika sallansın, sonra diğer çocukların binmelerine izin versin anneler.
Bu böyle olmalı.
Hani gizli kurallar vardır ya,işte onlardan.
Kadının çocuğu, salıncak sonrasında bisikletine binmeye başlamıştı ve yeğenim Arhan'da bisiklete binmek istiyordu.
Yanımızda bisiklet yoktu.
Parkta kendisini yırtarak ağlayan bir çocuktan daha kötü pek az şey vardır hayatta diye düşünerek, az önce tartıştığım kadına, bizim çocuğun bisikletlerini kullanıp kullanamayacağını sordum.
Evet, çok büyük yüzsüzlük yapmıştım ama parkta böyle şeyler olabilirdi.
Orası parktı en nihayetinde.
Bizler de tartışıp, sonra barışabilirdik :)
Neyse kadın izin verdi.
Ablam, inanamaz gözlerle beni izliyordu.
Sonra biz de kadının oğluna dondurma alarak teşekkür ettik.

Siz düşünün yani artık bizi nasıl maceralar bekliyor...

Haftasonu kuzeni Eliz'e gitmiştik.Eliz parka çıkmak istedi.
Mina ile birlikte sitenin parkına çıktık.
Eliz'i salıncağa bindirdik.
Ne gariptir ki Mina'yı daha önce salıncağa bindirmek hiç aklıma gelmemişti.
Aslında oturmaya başlamıştı.
Ancak o güne kadar salıncak ile bebek arasında bir bağ kurmamıştım.

Salıncağa bindirirken endişem vardı.
En büyük endişem babası bu ilk anı yaşayamayacaktı.

Hazır parka çıkmışken de bindirmek istedim.
Tepkisinin nasıl olacağını çok merak ediyordum.

Salıncağa bindirdiğimde, salıncağı inceledi.
Tutma yerlerinden kavradı.Kendiliğinden tutuvermişti.

Fotoğraflarını çektim ve sosyal medyada paylaştım.
Akşam eve gittiğimde babasına fotoğrafları görüp, görmediğini sordum.
Gördüm dedi.
Kızdın mı dedim.
Evet dedi.
Çok üzülmüştüm.
Keşke bindirmeseydim dedim.
Daha sonra bu çocuk daha yeni oturmaya başladı, ya bir yeri acısa ne olacak diye devam etti.
Birden mutlu oldum.

Sonra biz kadınlar bazı şeylere ne kadar derin bakıyoruz diye düşündüm.
Adam haklıydı.
Düzdü.
Netti.
Basitti.

İşte bu durum sanırım kadının ve erkeğin bakış açısını özetliyor...
O yüzden hayat, biz kadınları daha fazla yoruyor sanırım.

Düz,net,basit günlere,
Sevgiyle
dinamikanne