Kıpraş Kıpraş Kıpraşşşşş!

Aralık ayına geldik.Bu zamana kadar çok şiddetli soğuk olmadı.
Bugün o kadar soğuk ki.
İçini titretiyor, dişlerin birbirine vuruyor.
Rüzgar uçuruyor adeta.

Biz küçükken kış ayları ne sert geçerdi.
Metrelerce karlar hatırlıyorum.
Çocukluk ve gençlik yıllarımı Çamlıca tepesinde geçirdiğim için mi algım böyle bilmiyorum ama son yıllarda pek kış olmuyor artık.
Sahile yakın oturduğum için, pek az zamandır kar görüyorum zaten.
Hiçbir bölgenin kar oranı, Çamlıca bölgesi ile kıyaslanamaz.

Çocukken yatağa yattığımızda, soğuk olurdu yatak.
Ben yatağı ısıtmak için bir yöntem bumuştum.
Kıpraşşş, kıpraşşşş derdim ve yatağın içinde çılgınca hareketler yapardık ve ısınırdık.

        Mina, küçükken daha sakin bir hayatımız vardı.Şimdi hep birlikte deliriyoruz.

Şimdi Mina ile de bunu yapıyorum.
Mina artık yapılanı anlıyor, ortama katılıyor ve esprilere karşılık veriyor.
Babası, Mina, ben kıpraş kıpraş yaparak uyuyoruz artık.
Hem tüm enerjimizi atıyoruz, hem de uykuya müthiş bir huzurla geçiyoruz.
Daha güzel bir uyku için ;
Kıpraşşşşşş kıpraşşşşşş o zaman ...

Mina'nın kuzeni Damla(5) o kadar kıpraşık bir çocuk ki...
Kendisini çevreye de şöyle tanıtıyor.Tamamen kendi buluşu ile...
Benim adım "Kıprak Damluş Alkaya" !
Damla'ya da bu yazı selam dursun :)

Sıcacık günlere,
dinamikanne